Hier een foto van de kraakheldere rivier waarlangs het fietspad loopt dat grotendeels het traject volgt van de vroegere spoorlijn.
Het zal nu iets minder helder zijn want ik heb er mijn kleren in gewassen.
Ik ben erg onder de indruk van de natuur. Reusachtige rotsbergen aan weerszijden van het fietspad waar ik met vele andere fietsers de vallei volg richting Ljubljana.
Hoe kwam ik hier nou bij om deze richting te kiezen, zul je je afvragen. Ik weet het zelf ook niet.
Sinds twee dagen dacht ik dat dit ook nog een mogelijkheid was.
Het hoofdplan was om naar mijn plek in de Ardèche te fietsen maar hoe precies? Via het noordwesten, dus zuid Oostenrijk? Via het westen, dus Italië? Of zuidwestelijk via iets zuidelijker Italië? Maar dan kan een stukje Slovenië ook.
Het werd dus Slovenië.
Vanmorgen startte ik vanaf de plek waar ik gisteren het bijltje erbij neer had gegooid. En de beslissing viel eigenlijk al op de pas.
De afdaling naar een oost-westrivier was zo bekeken.
Zou ik rechtsaf in westelijke richting gaan, dan was ik weer spoedig op het spoor van de laatste optie. Maar linksaf zou met een grote omweg ook nog wel kunnen en dat laat me de mogelijkheid open om het nog bonter te maken en de binnenlanden van het vroegere Joegoslavië te verkennen.
Voorlopig heb ik totaal geen spijt van deze keuze want ik val hier bijna van de fiets van zoveel schoonheid.
Vandaag is de eerste dag van de rest van de reis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten