Weer in de gevarenzone

traject tot vandaag
zoombare kaart

de kampeerplek (Streetview)

Gert heeft vandaag 43 kilometer gefietst.

Sms 6:46:

Luidruchtige vogels, ook de hele nacht door.

Sms 13:23:

Weer in de gevarenzone. Eerst een fietspad langs zee, nu een drukke weg met auto's. Heel goed uitkijken, want morgen wil ik ook nog weer een stukje schrijven.

Sms 13:37:

Kreeg daarnet begeleiding via zandpaden van een aardige Engels sprekende Bulgaarse fietser.

Sms 17:46:

Wilde naast ruïneboerderij gaan staan, maar die is zorgvuldig omrasterd. Ik sta nu iets er vanaf.

Het was zwaar vandaag. Slecht wegdek en veel verkeer.

De wijde wereld is groter dan je denkt

De wijde wereld is groter dan je denkt. Je moet het maar ruim zien. 
Vanmorgen kwam ik een vriendelijke Fransman tegen die naar Maleisië verder gaat over een paar dagen. Het was sowieso al fijn dat ik weer eens kon praten. 
Zijn banden waren superdik. Zijn vriendin was nu ook in de stad en in Vietnam of zo zou ze weer komen en hem twee nieuwe banden bezorgen en zelf ook een stuk meefietsen. Baas boven baas, maar met mijn technisch inzicht is Europa het hoogst haalbare.

Of samen met iemand ooit, maar samen reizen is ook weer ingewikkelder. Ach, het hele leven is een reis, je moet proberen in beweging te blijven en open te staan voor veranderingen. En zo goed ben ik daar niet in.
Op naar Zweden... zeg ik nu maar voor de grap.
Trap er niet in. Evengoed zie je me over een maand in Nederland.
DAG DAG

mijn kampeerplekje afgelopen nacht 

Het zou handiger zijn als ik wat handiger was

Piet moet maar met me meefietsen als IC assistent, stelt hij voor. Dat zou wel goed zijn. Bovendien is hij ook handig in fietsen repareren. Ik vind het van mezelf dan ook een hele prestatie dat ik zover kom met twee linkerhanden. 
Soms zeg ik tegen mezelf: "Het zou handiger zijn als ik wat handiger was..."

Omdat de fiets gister meer wiebelde dan normaal heb ik vanmorgen eens naar mijn bagagedrager gekeken en ja hoor, er was inderdaad een schroefje los. Nou heb ik een zak van twee kilo met sleutels en ander spul bij me, maar juist niet het goede. Toch wel voor mekaar gekregen hoor, maar je ziet hoe het gaat. Ook zaterdag toen ik de remkabel moest vervangen duurde dat een uur en ik mocht in mijn handen knijpen dat ik hierna weer veilig kon fietsen.

Reactie van Piet:
Met die handigheid van Gert valt het best mee vind ik. Banden plakken, spaken vervangen onderweg, een nieuw wiel monteren, kleine reparaties uitvoeren en bij gebrek aan materiaal improviseren, dat kan hij allemaal.
Vanmorgen ging het uploaden van zijn nieuwe foto's ook zonder problemen.
Eerst zat Gert te vechten met het smartphonetoetsenbordje en schreef hij stukjes die bol stonden van de typefouten. Vandaag zag ik niet één typefout. 
Wel werk ik meestal de lay-out van Gerts bijdragen een beetje bij, dat gaat nou eenmaal op een laptop makkelijker dan met een smartphone. En ik zet er titels boven.

Aan de kust van de Zwarte Zee

traject tot vandaag
zoombare kaart

Gerts kampeerplek van boven

Gerts kampeerplek vanaf de weg (Streetview)

Gert fietste vandaag 32 kilometer en bereikte de kust van de Zwarte Zee.

Sms 17:15:

"Schrijf maar 'Hanegraaf on tour, Hanegraaf over zijn toeren'.
Nu weer rust in de tent. Maar die moet ik wel opzetten eerst."

Na mijn verzoek of het hierna weer over een luchtig onderwerp mag gaan...

"Dit vind ik nu juist een hele goeie. Ik lag me nu dood om zo'n titel. Van een 'drama' een mop maken.

Grappig is verder dat mensen mij hier uitlachen als ik sta te stuntelen. 

Vandaag vroeg ik in een café: "wat is dank je?" "Blagodarya!¨ Ik zeg het dan een paar keer op mijn manier. Ze lachen me meer uit dan toe, maar het deert me niet."

Sms 18:00:
"Bulgarije is weer heel nieuw, anders dan gewend. Dat kost omschakeling en concentratie. Er wordt onbesuisd gereden enz." 

Nu dus in Bulgaristan

Ondertussen is dit ook nog een fietstocht, zou je bijna vergeten. En nu dus in Bulgaristan, zoals dat in Turkije heet. Weer een nieuwe taal, weer een andere goedendag om de mensen toe te wensen.
Ik heb een briefje voorop met het Bulgaarse woord en dan na een paar dagen zit het wel in mijn hoofd om het dan in het volgende land weer te mogen vergeten.
Roemenië is straks aan de beurt.
Wil wel proberen om wat sneller te fietsen. Stel je voor dat ik Zweden nog kan halen voor september.....

Bulgaristan zeiden we als grapje... maar het heet echt zo

In de dode hoek van het kerkhof, een paar dagen geleden

Frustraties van een onervaren computeraar

Wat Piet schreef en me aanraadde had ik gedaan vanmorgen. Eigenlijk omdat ik niet eigenwijs wilde zijn, want weer iets in gaan stellen wat ik niet ken....Stel je voor dat ik straks niet meer in mijn telefoon kan.....Een, twee, drie, vooruit dan maar. Beveiliging scherm ingesteld met een wachtwoord en.......Oh jee, inderdaad, het ging niet om hem open te krijgen. Dan is dit dan toch maar het einde van dit computerleven voor mij, dacht ik wanhopig. Misschien is dat ook maar beter zo. Gewoon een landkaart kopen en alleen maar fietsen.
Toch nog een poging op het laatst.... Na de code nu een groen vinkje aangeraakt en toen ging het toch nog.
ZUCHT ZUCHT.
Het is nu natuurlijk allemaal wel weer veel lastiger om elke keer weer te openen. Toen ik in dit zaakje WiFi had kon ik hem al weer niet open krijgen in het begin.
ELLENDE.
Waar ben ik aan begonnen?


Commentaar van Piet:
Naar aanleiding van de opmerking van Stefanie onder het stukje  "Kat-en-muis gevecht met Mustafa" had ik Gert voorgesteld om ook maar een pincode in te stellen die je moet typen bij het aanzetten van de smartphone.
Gert deed dat nog ook, alleen koos hij geen pincode maar een sterk wachtwoord.
Maar bij een wachtwoord typen moet je altijd afsluiten door ergens op te klikken, dat wist Gert niet en dus kwam hij er hierna niet meer in. En toen dat eindelijk toch lukte bleek de batterijbesparing op maximaal ingesteld, zodat het scherm telkens na vijf seconden inactiviteit op zwart ging en arme Gert om de haverklap dat lastige wachtwoord moest gaan typen... Gelukkig is dat nu geregeld. 
Bij de volgende reis moet ik maar mee gaan fietsen als persoonlijk ICT-assistent.

Mooie muziek op de Bulgaarse zender

traject tot vandaag
zoombare kaart

vandaag geen beter plaatje van Gerts kampeerplek

Gert is vandaag 53 kilometer opgeschoten en nu in Bulgarije. 

Sms 12:53:

Gisteren ook een hachelijke situatie toen ik de remkabel verving. Na een uur werken moest ik in mijn handen knijpen dat het gelukt was. De klemschroef was dol. Door de koplamp en de dynamo te slopen vond ik een vervangende moer-bout combinatie.

En ook dacht ik dat de kabel niet goed was, want die schoot telkens los. De bol, een restant van de vorige kabel, zat nog in de weg!

Sms 14:19:

Zonder jouw hulp was die diefstal een ramp geworden.
Daarnet in Zvezdets was ik aan het sms-sen,  maar brutale Roma-jochies zaten al aan mijn versnellingskabels. Ik ga mijn waardespullen verdelen.
Wil snel door Bulgarije en Roemenië.

Sms 19:25:

Mooie muziek op de Bulgaarse zender. Ik lig er al in. Was moe vandaag en gisteren, ik denk vanwege het plots veel warmere weer.  

Kat-en-muis gevecht met Mustafa

Vandaag had Gert nergens wifi, dus heeft hij geen verhaaltje gepost.
Wel waren we vandaag in een kat-en-muis gevecht verwikkeld met de dief van de smartphone. Volgens Gert heet die Mustafa dus zo noemen we hem dan maar.

Mustafa had kennelijk een ongezonde interesse in Gerts bankgegevens of hoopte ergens in de mails een creditcardnummer te vinden...
Flauw van ons, maar na de diefstal hebben we Gerts wachtwoord gewijzigd.

Nou heeft Google een procedure voor wanneer je je wachtwoord kwijt bent. Bij de installatie van je mail heeft Google een mobiel telefoonnummer gevraagd waarheen het een sms kan sturen ter controle. Wanneer je je wachtwoord  opnieuw wil instellen, wordt er per sms een code gestuurd. Die moet je overtypen en dan weet Google zeker dat jij het bent.

Mustafa wist dat ook. Hij probeerde vanmorgen in Gerts mail te komen maar wist het nieuwe wachtwoord niet. Dus vroeg Mustafa een nieuw wachtwoord aan. Ter controle stuurde Google een sms naar het herstel-telefoonnummer.
Mustafa hoopte uiteraard dat die controlecode op de gestolen smartphone aan zou komen.
Helaas pindakaas, lekker puh.
Als herstelnummer hadden we indertijd  het nummer opgegeven van Gerts oude gsm-telefoon waar hij nog steeds mee belt. Dus kreeg niet Mustafa, maar Gert de herstelcode ge-smst. Dat zag er zo uit: Doğrulama Kodu: 123456

Dus Gert schreef: hoe goed is jouw Turks? Uitstekend, antwoordde ik, Doğrulama kodu betekent verificatiecode (met Google Translate vertaal ik alles wat je wilt, tot Chinees toe). Legde hem uit dat Mustafa een code had besteld om in de gestolen mail te komen, en dat de verificatiecode voor het nieuwe wachtwoord gelukkig niet op de gestolen smartphone maar bij Gert uit was gekomen.
Het kostte wel heel wat heen en weer ge-sms voordat Gert snapte dat hij dus niets hoefde te doen, maar toen hij begreep dat er niets ernstigs aan de hand was vervolgde hij opgelucht zijn weg.

Nou dacht ik vervolgens: kennelijk is Mustafa op dit moment online, eens kijken of Google de gestolen telefoon kan traceren. Via de beveiligingsopties van Gerts Google-account kun je de dief dan aardig dwarszitten. En ziedaar: Google vond de telefoon. Met een gemene grijns op mijn gezicht liet ik eerst de telefoon maar eens vijf minuten op volle sterkte roepen dat hij gestolen was. Lekker niet af te zetten volgens Google. Vervolgens drukte ik op de knop om alles te wissen. Mails, foto's, apps enzovoort. Volgens Google was de operatie geslaagd, de gestolen telefoon was nu blanco en vergrendeld, dus Mustafa had het nakijken.

Wel een belangrijke les geleerd: bij mijn eigen smartphone had ik bij mijn aanmelding lang geleden als herstelnummer mijn eigen 06-nummer ingevoerd. Stom! Dan krijgt een dief de herstelcode op een presenteerblaadje... Heb dat dus snel veranderd in het 06-nummer van partner Jet.

Nog 19 kilometer naar Bulgarije

traject tot vandaag
zoombare kaart

Het landschap (Google Earth)

de kampeerplek (Streetview)

Gert heeft vandaag 30 kilometer gefietst en is nu dicht bij de Bulgaarse grens.

Sms 14:40:
Deze keer werd ik letterlijk uit de tent gelogd. Eerst kon ik het met kebab eten nog rekken, maar later hebben ze de wifi afgezet. Maar kunnen doen wat ik wou. Wordfeud, blog, whatssapp.

Sms 16:51:
Nu in een bosje op een hoog punt (597m). 

Nog 19 kilometer naar Bulgaristan

Merhaba.....ofwel goedendag

MERHABA.....ofwel goedendag. Dat woord heb ik eergisteren aan de eerste de beste Turk gevraagd en op laten schrijven. 

Vandaag voor het eerst hier wifi gevonden, maar ik moet er zuinig op zijn. In het zaakje waar ik nu ben werd ik na twee kopjes thee uit de tent gelogd. Toen een hapje besteld en nu kan ik hopelijk nog even. Bulgarije nadert al. 

Het was hier wel even wennen de eerste dag, maar nu vind ik het al jammer dat Turkije al bijna voorbij is. De mensen zijn schattig. Er wordt getoeterd en gezwaaid vanuit auto's en tractoren. 

Praten met handen en voeten. Gister wilde iemand weten of ik een vrouw had. Dat maakte hij duidelijk door tieten uit te beelden. Dit had in Albanië ook al iemand zo gevraagd en toen duurde het wel vijf minuten eer ik het snapte. Dus ik begin de taal te leren. 

Het is vandaag weer een mooie zonnige dag, dus ga ik verder op de reis des levens

Muzikant op de Turkse markt

traject tot vandaag
zoombare kaart

kamperen in in een sparrenbosje langs de weg

luchtfoto

Gert heeft vandaag 37 kilometer gefietst. 

Sms 11:44:

"Geen wifi in Suloglu, maar wel markt. Accordeon gespeeld en ik was bijna een attractie. Dat hielp me over de schroom heen en mijn beurs vulde zich met lira's. En gratis thee voor iedereen!"

Sms 17:28:

"Ook hier veel zwaaien en toeteren. Maar ik ben meer op mijn hoede dan in Griekenland. Kan de mensen minder peilen. Ik zet mijn fiets hier op slot, dat deed ik voorheen zelden."

Sms 17:35:

"Nog uren na de markt kwam toeterend een auto langs met een marktstel, ze reikten me 5 lira voor het spelen. 

Ik heb op de markt wel vijf keer chai thee besteld en heb nooit hoeven te betalen."

In de dode hoek

traject tot vandaag
zoombare kaart

kamperen op het kerkhof

Vandaag heeft Gert 32 km gefietst en is nu in Turkije.
Streetview hebben ze daar niet op secundaire wegen, dus weer een luchtfoto.

Sms 18:03:

"Op een begraafplaats. Verder was het overal boomloos en kleiïg. Veel minder op mijn gemak dan in Griekenland.
De douane vroeg 25 euro voor een visum. Geloof jij het?"

Mijn antwoord:

"Heb het opgezocht. De douane heeft je gematst, want een visum voor Turkije dat je ruim van te voren in Nederland aanvraagt kost 30 euro en een spoedvisum aan de grens kost 40 euro. Misschien heeft de douanier wel een oogje dichtgeknepen en die 25 euro in zijn zak gestoken..."

Sms 19:10:

"Heb de tent wel in een DODE hoek van het kerkhof gezet, naast oude graven. Een beetje eng is het wel. Als iemand straks moeilijk doet over grafschennis?
Snel een vuurtje aanmaken en een foto."

Turkije ligt voor de deur.

Goede middag. De reis gaat niet snel.  Gister 22km. Eigenlijk heb ik ook geen haast. Vanmorgen op de plek van Piets streetviewfoto ook nog aan mijn trui gewerkt.
Cryptogrammen zijn ook aan de orde van de dag. Piet stuurt via email de puzzels op en dan schrijf ik ze met de hand over. Dat werkje heb ik ook gedaan.

Gister ook voor het eerst sinds lange tijd weer een lekke band gehad. En vorige week een nieuw wiel gekocht. Verder gaat de fiets naar wens.

Ben blij dat ik nu weet hoe ik zelf foto's op dit blog kan zetten. Er moet eerst gebackupt worden, maar voor gisteren wist ik nog niet eens wat dat betekende. Wel dat ik er BEKAF van werd in plaats van BEK UP.

Maar gelukkig is mijn woede daarna weer weggeappt na enige ebs met Piet. Maar nu tijd om de wijde wereld weer verder in te duiken. Turkije ligt voor de deur.

Op de grens van verleden en toekomst

het traject tot vandaag
zoombare kaart

de kampeerplek van 24 april

Gert is vandaag 22 kilometer opgeschoten en dicht bij de Turkse grens.

sms 14:30:

"Nu ik hier op een bankje zit komt iemand naar me toe en biedt me koffie aan. Leuk hè"

sms 17:40:

"Weer vroeg gestopt. Bij een oud tankstation, lijkt het. Om nog in Griekenland te overnachten en vele smsjes te sturen. In Turkije kost dat weer 57 cent."

het verleden

de toekomst

Een hoop gekloit, eh....gekloot

Nieuwe foto's proberen. Ik wacht ik wacht maar er komen helemaal geen foto's tevoorschijn. Gister dacht ik wel even: laat dit hele computergebeuren maar zitten, stuur dit ding maar op naar Piet, koop een landkaart en ga maar weer gewoon alleen maar fietsen.
Mijn gsm heb ik ook nog steeds voor de dagelijkse contacten met vrienden. Dit is gewoon een hoop gekloit, eh....gekloot en gefriemel en haalt de echte reis naar bebeben, ehhhh, beneden. 
En dan gewoon weer echte brieven schrijven met mijn eigen schrijffouten.

Nieuwe fotopoging.

Gelukt! Dit is mijn nieuwe trui sinds maandag.

Hoe mieizmoe moeizaam het gazt

Goede morgen. 
Dat was een mooie luchtfoto van mijn plekje van vannacht.
Al snel in een stadje beland dus vroege koffie. De vriendelijkheid in dit land vind ik erg groot. Ik word hier wel verwend. Overal waar ik kom wordt er gevraagd waar ik vandaan kom. Dan zeg ik Hollandia en dan zwaai ik wat met mijn armen Europetrip. Italia, Espagna, Albania, Grecia, en nu Bulgaria, Slowakia, Pologna. 

Ik mis wel dat ik niet echt met ze kan lratep, eh .pra pra, eh praten. 
Je ziet hoe mieizmoe moeizaam het gazt gaat om met dit ding te emmeren.. hoogst irritant..
Nu ga ik eerst weer even verder met mijn computercursus. Kijken hoe zelf recente foto's op deze blog te olplaats en.
Ik wil PLAATSEN hebben en het ding blijft OLPLAATS volhouden

Aan een beekje met muggen

het traject tot vandaag
zoombare kaart

de kampeerplek van 23 april

Gert is vandaag 62 km opgeschoten en al dicht bij de Turkse grensplaats Edirne. 

Hij schrijft (sms van 19:23):

"Een uur geleden zag ik een heel leegstaand dorp. Maar op pad daar naartoe bleef ik in de modder steken en ging terug. 

De tent staat nu aan een beekje met muggen. Het eten is bijna gaar.
Vanmiddag ben ik droog gebleven maar er vallen nu druppels. In de tent eten dus. Maar alles is wel mooi op tijd.

Ik zie een grote rat, BAH"

Hallo kalimera

Hallo kalimera.

HET IS GELUKT. De problemen met de foto's tot een oplossing kunnen krijgen. Nog niet met de woordcorrectie. Je kunt niet alles tegelijk oplossen.
De laatste week is de reis veranderd in een computercursus. Piet is daarbij een geduldige leraar want gistermiddag de hele tijd met me bezig geweest om iets uit te leggen. Pas tegen de avond viel het kwartje en viel ik als een blog in slaap.

Opsporing verzocht

Dag dag. Ik probeer nu foto's te plaatsen, maar weet niet of het lukt.
Ik snap er niks meer van.

de boef en zijn vrouw

Dit zijn de boeven die mijn vorige smartphone stalen.
De foto's die ik vandaag maakte komen niet tevoorschijn.

Aanvulling Piet:
De gestolen smartphone was nog als Gert ingelogd, en zo kwam de selfie die de vrouw van de boef maakte in Gerts Google-fotomap terecht. Gerts wachtwoord is daarna veranderd en de boef is uitgelogd.
Door een foute instelling van de nieuwe smartphone verschijnen Gerts nieuwe opnames nog niet bij Google-foto's en daardoor kan hij ze niet zelf in de blog zetten. Dat regelen we nog. 

Een aap in het bos

Vandaag ben ik een aap in het bos van de moderne technologie. Het wil allemaal niet zo lukken. Daarom hou ik de blog verder voor gezien vandaag en keer terug naar mijn echte bos.  

Zalig Pasen gewenst en dank aan Piet voor het plaatsen van die mooie foto van de bui die ik gister zag hangen

Schaftplek werd eindpunt van vandaag

traject tot vandaag
zoombare kaart

kampeerplek 20 april (Streetview)

Er kwam weer een bui, dus de schaftplek na 18 km werd het eindpunt van vandaag.

Sms van Gert om 19:50:

"Weer een stel fietsers ontmoet op weg naar Istanbul en daarna Iran. Zij nemen een stuk autoweg, dat doen anderen ook, volgens hen. Maar vanwege die autoweg zie ik af van richting Istanbul."

De schildpad is vertrokken en ik ook

Slapende schildpadden moet je niet wakker maken, dacht ik, vooral  als het winterslaap is. Echter vanmorgen was hij toch vertrokken. En ik nu uiteindelijk ook, maar het had lang geduurd. In de zon heb ik eerst dit apparaat op laten laden en aan cryptogrammen gewerkt. In het kleine dorpje waar ik nu ben heb ik boodschappen gedaan voor het paasweekend. Je weet maar nooit of dan misschien alles twee dagen dicht is.
Na alweer een lang oponthoud in wifisferen nu ook maar weer eens verder.
Het doel van de reis, dat ik niet ken, is mogelijk nog heel ver, maar het kan ook bij de deur liggen.

Een slapende schildpad

traject tot vandaag
zoombare kaart

kampeerplek (Streetview)

uitzicht vanaf de tent

Buienweer vandaag. Nog maar acht kilometer op weg ontdekte Gert een leegstaand huis om te schuilen. Vond het een prachtplek om er een nachtje te blijven. Deze keer zette hij zijn tent niet in het huis maar ernaast. De eerst uitgekozen plek kon niet, want daar lag een schildpad te slapen en Gert wou hem niet storen. 

De teek die hij vandaag opliep had hij gelukkig snel in de gaten, die zat op een speciale plek. In Bulgarije zijn er ook veel, dat wordt extra opletten.

Vanaf morgen is het weer droog.

de schildpad en de tent

Richting Zwarte Zee

het kaartje van gisteren nogmaals

Ik wilde over Tekirdag, het wordt Edirne.
De reden is dat er geen mogelijkheden zijn, afgezien van de autoweg, om rechtstreeks in Tekirdag te komen.
Het betekent dat de reis vanaf nu een overwegend noordelijke richting krijgt. Ik wil de Zwarte Zee bereiken. Zeker nog drie dagen in Griekenland dus.

Vandaag houd ik het hierbij want het café gaat dicht.

het kookvuur van gisteravond

Turkse grens in zicht

het traject tot vandaag
zoombare kaart

De nieuwe kampeerplek (Streetview)

Vandaag is Gert nog tot het middaguur druk geweest met zijn nieuwe smartphone en het monteren van het nieuwe wiel, en is toen gaan fietsen daar deze nieuwe plek. Nog maar 10 kilometer hemelsbreed van de Turkse grens.

Een nieuwe smartphone, een nieuw verhaal.

Een nieuwe smartphone, een nieuw verhaal.  Moet nog even bijkomen van het ongemak van de gestolen oude en de niet goed functionerende eerste nieuwe. Met dank aan Piet is er al heel wat opgelost. Maar ik denk wel: in wat voor wereld heb ik me begeven. Gister had ik even geen smartphone en geen gsm, een half uurtje maar, maar ik verveelde me meteen. De automatische reflex om even snel iemand te smssen kon niet beantwoord worden.....Gewoon rondkijken en wandelen is er niet meer bij.
Een vriend van mij sms'te: "De tijd is voorbij dat we thee samen dronken met een kuukske erbij. We ontmoeten elkaar nu voor het scherm." 
Een beetje gelijk heeft ie wel, maar toch vind ik deze ontwikkeling ook erg interessant. Ik ben behalve fietser en muzikant ook een man van het woord. Beschrijven van een innerlijke reis die dwars door geografische grenzen heen loopt. Een uitdaging dus voor mij.

Morgen of zo schrijf ik weer verder. Nu wil ik ook weer eens wat fietsen, zodat Piet vanavond weer een nieuwe kampeerplaats kan laten zien.

Weer online

Traject tot vandaag
zoombare kaart

Gerts kampeerplek (Streetview)

Bij de smartphone die Gert gisteren kocht bleek de gps-ontvangst defect. Hij kampeerde bij een rivier net buiten de stad en is vanmorgen teruggegaan naar de winkel. Daar deden ze niet moeilijk en gaven het aankoopbedrag terug. In een andere winkel kocht Gert een nieuwe smartphone en is de hele middag bezig geweest met die in te richten. Ik was niet thuis en kon weinig helpen, maar hij kwam zelf een heel eind. Schreef: "Ik snap al iets meer..." Onder andere Wordfeud,  de offline navigatie en Whatsapp werkten aan het eind van de middag. 

We kunnen Gert zeker geen digibeet meer noemen.

Sms van Gert om 16:58:

"Schrijf maar dat ik morgen zal vertellen wat voor een vreselijke opgave het was, en hoe jij me daarbij hielp op afstand, en dat de winkelman voor 18 euro extra me maar aan liet modderen. Ik zat te huilen op een stoel daar, en dat hielp ook niet veel. Nu lach ik daarom."

Smartphone gestolen

Grote problemen vandaag, mijn smartphone gestolen. Heb een nieuwe en ik als digibeet alles erop zetten was niet makkelijk. Met hulp van Piet en de verkoopster is het toch aardig gelukt.
De blog kan verder.

Aanvulling van Piet: 
Dat was me wat... om kwart over een smste Gert: "Smartphone gestolen in een onbewaakt ogenblik".
Oei... Die gebruikt hij intensief op deze reis, en ook deze blog is er behoorlijk afhankelijk van.
Gelukkig was een belwinkel dichtbij en een uur later was Gert alweer online. Maar de hele middag hebben we overlegd om alles weer in te stellen. Gert noemt zichzelf een digibeet, hij kan wel steeds meer maar is nog niet echt handig met computers. Dan kwam er bijvoorbeeld een bericht: "ik zit vast met mijn blog want de link "nieuwe post" is verdwenen, op die plek staat nu "login"..." Mijn goede raad was om dan eerst maar eens in te loggen en ja hoor, Gert kon weer verder.
Maar een echt probleem bleef nog over: de gps doet het niet. Dus weet ik nu ook zijn locatie niet en Gert heeft  gps nodig voor zijn navigatie. 
Heb hem geadviseerd om morgen maar terug te gaan naar de winkel, hij is nog in de buurt. 

Goede grutten, daar zit ik weer

Goede grutten, daar zit ik weer. In Alexandroupolis. Iemand wees mij de weg naar een fietsenzaak, maar toen moest  ik zo nodig dat ik nu eerst aan de wifi zit. 

Pierre en Alissa van zaterdag en zondag hadden me ook al uitgenodigd om gisteravond naar hen te komen, 20 km verderop, maar dat lukt niet meer. Het zal voor mij al een mooi doel zijn om een derde wiel aan de fiets te krijgen, want monteren doe ik niet, wacht ermee tot het weer knapt. Dan haal ik ook nog heel veel spaken uit het oude wiel voor als over een tijdje het hier ook weer  mis mee gaat. Behalve dit rijdt de fiets voor mij naar alle tevredenheid.

Een alleraardigste en geduldige fietsenmaker in Alassio, Italië, heeft grotere problemen zoals speling op de trapas opgelost. De eerste maanden had ik heel veel last van bagagedragers die niet voldeden, het fietsen was zeer gevaarlijk, al waggelend. Maar in Italië had ik die aanrijding die behalve mijn wiel ook het bagagerek onbruikbaar maakte en de nieuwe die erop gezet werd was wel goed.
Nu minder gevaar dus, maar ik blijf beseffen dat een klein foutje, van mij of van een ander, grote gevolgen kan hebben. Het kan betekenen: einde van de reis, en zelfs einde van de grote reis op aarde. Niets is en blijft zeker in beide reizen.

Het feit dat ik dit keer doorzet en me tot nu toe niet heb laten afremmen door feesten of andere gebeurtenissen en redenen is dat ik NU dit nog kan, dat mijn lichaam nu nog sterk genoeg is voor dit en over enkele jaren, wanneer ik mogelijk weer een zee van tijd voor me heb moet ik nog maar afwachten.

Maar ach, het is hoe dan ook een bijzondere ervaring, of ik fiets of niet, enkele jaren op deze mooie aarde te mogen vertoeven.

Het wielprobleem is opgelost. Heb een nieuw wiel gevonden.

In de Hof van Olijven

Traject tot vandaag

zoombare kaart

Kampeerplek in de Hof van Olijven (Streetview)

Gert schrijft per sms om 18:26:

"Na het schrijven in de blog heb ik direct een plek gevonden in de hof van olijven. Het is al laat, dus gauw de tent opzetten, koken enzovoort".

Opmerking van Piet: normaal zou je dit een olijvenboomgaard noemen. Gert gebruikt de Bijbelse benaming "hof van olijven". Ik denk expres, hij is katholiek opgevoed. Het is bijna Goede Vrijdag en de Hof van Olijven komt voor in het passieverhaal.
Dus vond ik het wel toepasselijk en heb die benaming bij de foto met hoofdletters geschreven. 

Het is een stukje naar beneden scrollen, maar zie ook de vier nieuwe reacties bij het stukje: "Welkom op mijn land!".

Nog even tijd om wat te vertellen

Nog even tijd om nog wat te vertellen, en dan neemt Piet vanavond weer de honneurs waar om te tonen waar ik met mijn tent dan beland ben.
Nu is dat nog een raadsel, maar hier in dit land is zóveel plek en zulke aardige mensen dat dat meestal makkelijk gaat.

Zoals Piet al schreef, gister zwaaide en toeterde de boer die van zijn land kwam me al toe toen ik met het opzetten van de tent in de weer was. Vanmorgen toen hij met een heel stel de heuvel op reed zwaaiden ze allemaal onder luid getoeter. Ik word hier wel een beetje verwend, dat ik niet moet gaan denken dat ik overal maar alles kan maken.

Heb bericht gehad van Alissa en Pierre, de vrienden van gister en eergister. 
Ze hebben ook een reisblog: curiouscycling.home.blog
Ze verbleven afgelopen nacht bij een gastgezin. Zo kan het ook en heb je meer  contact met de mensen.
Ook van mijn vorige fietsgenoten was er bericht. 

Kwart voor zes, zie ik, dus is het kwart voor zeven hier. Tijd om op zoek te gaan naar de nog onbekende plek. TOT MORGEN!

Turkije komt steeds dichterbij

Zo, eindelijk heb ik nu mijn koffie. Het was vandaag wat lastig fietsen tegen de wind en geen dorpen of café's onderweg tot hier. Zojuist bij de supermarkt in dit dorp kwam plots een Nederlandse auto. Wat doen jullie hier, was mijn vraag? Wat doe jij hier, was hun vraag. Ze bleken Griekse burgers die in Nederland wonen en redelijk vaak per jaar hierheen tuffen. De barman waar ik zit is bevriend met het al wat oudere stel.

Voor ik verder schrijf ga ik nu uitproberen hoe ikzelf hier foto's op het blog kan zetten

Auto bij het grof vuil?

Turkije komt steeds dichterbij

Het is dus gelukt met de foto's.

Die auto zag ik gister staan naast de vuilnisbak en mijn conclusie was dat 'ie er niet meer bij kon in de bak en ze hem daarom maar ernaast hebben gezet.

De tweede foto maakte ik vanmiddag en die toont dat Turkije steeds dichterbij komt

Welkom op mijn land!

Grieks traject tot vandaag

zoombare kaart

Gerts plek op Google Streetview

Gert schrijft: 

16:36: De vierde spaak gesprongen in drie weken tijd. Nieuw wiel moet. Op de reparatieplek afscheid genomen van Pierre en Alissa. Dit stel gaat doen wat jij afraadt. Via Georgië naar Iran en misschien China. Voor Iran hebben ze een visum aangevraagd, maar nog niet gekregen. Dat zal wel bureaucratisch touwtrekken worden.

18:38: Eindpunt vandaag. Boer kwam tijdens het opzetten van de tent langs op zijn tractor, luid toeterend en zwaaiend. "WELKOM OP MIJN LAND!" Zoiets....

In de wolken

Vandaag zondag samen met Pierre en Larissa gestart vanaf onze gezamenlijke kampeerplek. We fietsen nog even verder vandaag en zo meteen na de koffie die we nu nuttigen gaan we lunchen. We hebben wat tegenwind maar geen regen. Piet heb ik gevraagd om wat foto's te plaatsen van onze gezamenlijkheid en van de bergen die in de wolken zijn, zoals ik dat zelf ook ben.

Het kerkje in het water

Larissa, Pierre et moi

Onze kampeerplek vanmorgen

Er wordt hier katoen verbouwd. Overal aan de struiken hangen plukjes

zoals het landschap in de wolken is, ben ik dat ook...