 |
| zoombare kaart |
 |
| de kampeerplek (Streetview) |
sms 19:53
Een leeg hotel gevonden. Er was schaduw en wind toen het heet was en toen ben ik er maar meteen gebleven. De tent staat op het bordes en ik heb gekookt in de open haard.
woensdag 31 juli 2019
Een leeg hotel gevonden
Eindelijk weer sperziebonen op het vuur
Een rustig terrasje in het warme Puglia. Gelegenheid om mijn administratie wat bij te werken onder het genot van drie kopjes espresso.
Geen gelegenheid om de accordeon tevoorschijn te halen, bij gebrek aan publiek.
Gisteren in Bari zag ik het wel even zitten, toen ik een ruime voetgangerszone ontdekte.
In het oude centrum zou het waarschijnlijk beter zijn gegaan. Daar sta je meer in de schijnwerpers. Maar ik voelde me te moe na een nacht met een beetje slapen op de ferry. Zo'n promenade gaat altijd wel en ik voel me er vrijer.
Na een uurtje spelen hield ik het weer voor gezien.
Daarna, na even fietsen, doemde een prima plek op voor de avond en de nacht.
Voor het eerst sinds lange tijd stonden er weer eens sperziebonen op het menu en op het vuur.
Geen gelegenheid om de accordeon tevoorschijn te halen, bij gebrek aan publiek.
Gisteren in Bari zag ik het wel even zitten, toen ik een ruime voetgangerszone ontdekte.
In het oude centrum zou het waarschijnlijk beter zijn gegaan. Daar sta je meer in de schijnwerpers. Maar ik voelde me te moe na een nacht met een beetje slapen op de ferry. Zo'n promenade gaat altijd wel en ik voel me er vrijer.
Na een uurtje spelen hield ik het weer voor gezien.
Daarna, na even fietsen, doemde een prima plek op voor de avond en de nacht.
Voor het eerst sinds lange tijd stonden er weer eens sperziebonen op het menu en op het vuur.
dinsdag 30 juli 2019
Gezellig op de boot
Buongiorno.
Een hoop bombarie in Bari? Nee hoor, dat valt wel mee. Het is er nog stil, hoewel het niet meer zo vroeg in de ochtend is.
Een volgende etappe van de reis is begonnen. Waar zal die heen leiden? Ik weet het lekker zelf niet, maar mijn pijlers zijn voorlopig gericht op Sicilië.
Het was gezellig op de boot, die meeviel in afmetingen. Ik heb veel grotere meegemaakt, waarin ik verdwaal met mijn slechte oriëntatie.
Er waren twee andere fietsers aan boord. Met eentje, een Engelsman, Peter genaamd, had ik leuk gebabbeld gisteren.
Gisteren dus toch nog naar Dubrovnik geklommen. Al mopperend eerst, want een hoop geklim en in het begin zag je niks van "de mooiste stad die ik ooit gezien heb", zoals een vriendin schreef die een foto wilde hebben. Toen ik er uiteindelijk was, was ik haar dankbaar, ook omdat ik me even uit heb kunnen leven met de accordeon.
Toen had ik ook spijt dat ik niet eerder was gekomen, want na een uur moest ik weg om op tijd bij de ferry te zijn. En daar kwam Engelse Peter dus ook net aan.
Een hoop bombarie in Bari? Nee hoor, dat valt wel mee. Het is er nog stil, hoewel het niet meer zo vroeg in de ochtend is.
Een volgende etappe van de reis is begonnen. Waar zal die heen leiden? Ik weet het lekker zelf niet, maar mijn pijlers zijn voorlopig gericht op Sicilië.
Het was gezellig op de boot, die meeviel in afmetingen. Ik heb veel grotere meegemaakt, waarin ik verdwaal met mijn slechte oriëntatie.
Er waren twee andere fietsers aan boord. Met eentje, een Engelsman, Peter genaamd, had ik leuk gebabbeld gisteren.
Gisteren dus toch nog naar Dubrovnik geklommen. Al mopperend eerst, want een hoop geklim en in het begin zag je niks van "de mooiste stad die ik ooit gezien heb", zoals een vriendin schreef die een foto wilde hebben. Toen ik er uiteindelijk was, was ik haar dankbaar, ook omdat ik me even uit heb kunnen leven met de accordeon.
 |
| De veerboot |
 |
| met medepassagier Peter |
maandag 29 juli 2019
Op de nachtboot naar Italië
 |
| De reis sinds 5 juni zoombare kaart
Gert fietste vandaag 22 kilometer naar de haven van Dubrovnik en vaart naar Bari in Italië.
sms 21:08
In de boot. Vanmiddag ben ik toch nog naar het centrum geklommen omdat een vriendin graag een foto wilde. En toen ik er was had ik daar geen spijt van. Een uur flink accordeon gespeeld. Nu moet ik al die Kroatische munten op zien te krijgen. Dat zal wel lukken in deze restauratie.
sms 21:32
Had nog een foto van de boot op de blog willen zetten, maar toen ging alles zo snel.
Aan de praat geraakt met een Engelsman en ik vond geen wifi meer. Ik heb ook foto's van Dubrovnik gemaakt, maar aan boord is geen wifi. Op de boot naar Albanië was dat wel.
Mijn muntjes heb ik er al door. Nog een stapel biljetten.
|
Wachten op de veerboot
In Dubrovnik is het nu wachten tot het tien uur vanavond is en de boot naar Bari vertrekt. Mijn ticket gekocht.
Heb het er niet voor over om te klimmen naar het oude centrum, dat heel mooi moet zijn. Ik zie de schoonheid in steden niet. Accordeon spelen had gekund, maar het regende tot nu toe en de Kroatische kuna moet ik eerder kwijt zien te raken dan er nog bij te verzamelen.
Morgenochtend acht uur wordt de ferry verwacht te arriveren in Bari.
Dat is een mooie tijd
Bongiorno Italia is het dan.
Heb het er niet voor over om te klimmen naar het oude centrum, dat heel mooi moet zijn. Ik zie de schoonheid in steden niet. Accordeon spelen had gekund, maar het regende tot nu toe en de Kroatische kuna moet ik eerder kwijt zien te raken dan er nog bij te verzamelen.
Morgenochtend acht uur wordt de ferry verwacht te arriveren in Bari.
Dat is een mooie tijd
Bongiorno Italia is het dan.
 |
| uitzicht vanaf het terras |
Een beetje troep, maar verder een prima plek.
Het was niet vanzelfsprekend gisteren om een plekje te vinden langs die steile, rotsachtige kust, waar bovendien nog verbodsopschriften om de bomen hingen dat vuur en kamperen niet mocht.
Maar ik vond een paadje naar rechts. Het leidde naar een -voor mij- prima kampeerplek. En ik kon daar onopvallend genoeg een vuurtje stoken.
Maar ik vond een paadje naar rechts. Het leidde naar een -voor mij- prima kampeerplek. En ik kon daar onopvallend genoeg een vuurtje stoken.
 |
| Een beetje troep, zoals je ziet, maar een mooie zee. |
zondag 28 juli 2019
Kamperen verboden, maar de tent staat
 |
| zoombare kaart |
Gert fietste vandaag 40 kilometer.
sms 18:31
Gefietst over een drukke kustweg over de rotsen. Kamperen en vuur verboden, staat overal. Ook geen plek langs de steile helling. Maar de tent staat nu en vuur voor het eten lukt ook. Wel ligt hier overal rommel, maar daar kan ik tegen, maak ik zelf ook.
Het gemeenschapsleven in de war gebracht
Een verademing om weer in de bewoonde wereld te zijn.
In gure wind en dreiging van regen moest ik behoorlijk zwaar trappen door een krachtig landschap.
Onderweg kwam ik behalve enkele auto's ook een verdwaalde koe tegen ergens boven op een col.
Ik had er even geen kijk op hoelang het zou duren eer ik de bewoonde wereld weer zou bereiken, want veel eten en drinken had ik niet bij me.
Maar nu, zo rond één uur in de middag, valt de menselijke gezelligheid me weer ten deel.
Het kamperen afgelopen nacht was nogal ludiek. Je kunt zeggen dat ik het plaatselijke nachtleven nogal verstoord heb.
Het was een soort parkeerplaats naast een oude fabriek, waar ruim plaats was voor mijn tent, en dat vind ik fijn, want met het hete en benauwde weer was dat luchtiger dan ergens tussen de bosjes..
Alleen...... auto's kunnen er ook makkelijk komen.
En die auto's kwamen ook. Zaterdagavond vrijersavond. Ik geloof dat ik er vier geteld heb. En allen maakten rechtsomkeert toen ze mij en mijn tent zagen. Heb het gemeenschapsleven dus aardig in de war gebracht.
Verder was en bleef het een benauwde nacht, doordat de bewolking toenam en de uitstraling van de aarde uitbleef. Ik bleef maar zweten.
Ik besloot op een gegeven moment om even buiten de tent te gaan liggen. Als er een auto aan zou komen zou ik wel wakker worden met hun lichten op mijn toetert.
Dat gebeurde inderdaad. De automobilist zag me toen ik opveerde, maar achteraf gezien had ik toch wel risico genomen.
In gure wind en dreiging van regen moest ik behoorlijk zwaar trappen door een krachtig landschap.
Onderweg kwam ik behalve enkele auto's ook een verdwaalde koe tegen ergens boven op een col.
Ik had er even geen kijk op hoelang het zou duren eer ik de bewoonde wereld weer zou bereiken, want veel eten en drinken had ik niet bij me.
Maar nu, zo rond één uur in de middag, valt de menselijke gezelligheid me weer ten deel.
Het kamperen afgelopen nacht was nogal ludiek. Je kunt zeggen dat ik het plaatselijke nachtleven nogal verstoord heb.
Het was een soort parkeerplaats naast een oude fabriek, waar ruim plaats was voor mijn tent, en dat vind ik fijn, want met het hete en benauwde weer was dat luchtiger dan ergens tussen de bosjes..
Alleen...... auto's kunnen er ook makkelijk komen.
En die auto's kwamen ook. Zaterdagavond vrijersavond. Ik geloof dat ik er vier geteld heb. En allen maakten rechtsomkeert toen ze mij en mijn tent zagen. Heb het gemeenschapsleven dus aardig in de war gebracht.
Verder was en bleef het een benauwde nacht, doordat de bewolking toenam en de uitstraling van de aarde uitbleef. Ik bleef maar zweten.
Ik besloot op een gegeven moment om even buiten de tent te gaan liggen. Als er een auto aan zou komen zou ik wel wakker worden met hun lichten op mijn toetert.
Dat gebeurde inderdaad. De automobilist zag me toen ik opveerde, maar achteraf gezien had ik toch wel risico genomen.
 |
| Even buiten de tent slapen om de hitte te ontvluchten |
 |
| Deze foto van het mooie landschap maakte ik gisteren |
zaterdag 27 juli 2019
Drie keer langs de douane
 |
| zoombare kaart |
Gert vertrok uit Medjugorje en fietste vandaag 46 kilometer richting Dubrovnik.
sms 16:39
Het is toch wat. Vanmorgen de grens overgestoken van Bosnië naar Kroatië. Moet nu alweer door de douane om een een stuk Bosnië over te steken. En dan morgen weer van Bosnië naar Kroatië.
Had willen kamperen op een heuveltop nog net in Kroatië, maar er stond een grote concentratie bijenkasten. De beestjes hadden me al bijna te pakken. Dus maar weer naar Bosnië.
sms 18:33
De tent staat naast een oude fabriek. Geen muggen. Alweer wortelen als avondeten, de enige groente naast courgette en tomaat.
Daarnet prachtige muziek op Radio Dalmatia.
Misschien kom ik nog eens terug in Medjugorje
Goedemorgen.
Klaar om te vertrekken. Weg van de muggen en weg van Maria. Maar ik zal die muggen ergens anders heus wel weer tegen komen en Maria uit Lourdes gaat trouw weer mee aan het stuur.
Zoals ik het bekijk is de devotie bij sommige bedevaartgangers heel sterk, veel meer dan bij mezelf. Maar deze entourage wordt ook beleefd als een toeristische attractie. Waarmee niet is gezegd dat de exploitanten alleen maar hun commercie in gedachten hebben en de toeristen zelf ook niet heel gelovig zullen zijn.
Misschien kom ik nog eens terug in Medjugorje. God weet het, zoals ik al drie keer naar Lourdes terug gefietst ben. Afgelopen september in het begin van de reis nog, en de keer daarvoor was zeven jaar geleden.
Elke keer vond ik in Lourdes mijn eigen kampeerplek weer terug. Hier zal dat een eventuele volgende keer niet het geval zijn. Er zal meer gebouwd worden op het terrein verwacht ik. Het is ook privé en ik mocht niet langer blijven.
Nu weer vooruitblikken naar het vervolg van de reis. Ik ga richting Dubrovnik, dan denk ik aan Italië en daarna denk ik nog aan van alles, maar dat schrijf ik nog niet op.
"On verra", zeggen ze in Frankrijk.
Klaar om te vertrekken. Weg van de muggen en weg van Maria. Maar ik zal die muggen ergens anders heus wel weer tegen komen en Maria uit Lourdes gaat trouw weer mee aan het stuur.
Zoals ik het bekijk is de devotie bij sommige bedevaartgangers heel sterk, veel meer dan bij mezelf. Maar deze entourage wordt ook beleefd als een toeristische attractie. Waarmee niet is gezegd dat de exploitanten alleen maar hun commercie in gedachten hebben en de toeristen zelf ook niet heel gelovig zullen zijn.
Misschien kom ik nog eens terug in Medjugorje. God weet het, zoals ik al drie keer naar Lourdes terug gefietst ben. Afgelopen september in het begin van de reis nog, en de keer daarvoor was zeven jaar geleden.
Elke keer vond ik in Lourdes mijn eigen kampeerplek weer terug. Hier zal dat een eventuele volgende keer niet het geval zijn. Er zal meer gebouwd worden op het terrein verwacht ik. Het is ook privé en ik mocht niet langer blijven.
Nu weer vooruitblikken naar het vervolg van de reis. Ik ga richting Dubrovnik, dan denk ik aan Italië en daarna denk ik nog aan van alles, maar dat schrijf ik nog niet op.
"On verra", zeggen ze in Frankrijk.
 |
| Vannacht prima geslapen, net als dit hondje. |
vrijdag 26 juli 2019
Weesgegroetjes die weerklinken
Krekelgeluiden alom en ook mensenstemmen.
Vol en leeg tegelijk.
Maria in ons midden en Jezus achter ons.
De stilte van het gebed, het geluid van niets.
Dan weesgegroetjes die weerklinken door de krekels en de stilte heen.
Ik ga er heen.
donderdag 25 juli 2019
Nog maar een dagje hier.
Goede morgen.
De eerste helft van de nacht was problematisch. Te warm in de tent, die toch nog maar enkeldaks was. Ben buiten gaan liggen met mijn slaapzak, maar teveel muggensteken leidden me weer naar binnen. Later werd het toch koel genoeg en was het gezweet voorbij en nog even lekker kunnen slapen.
Zoals ik gisteren al schreef, wonderen hoeven voor mij niet om me verwonderd te doen zijn. Toen ik in Lourdes last had van een knie bad ik daar niet speciaal voor de genezing daarvan, maar wel voor mijn geestelijke gezondheid. Die moet langer meegaan dan een knie, hoewel het wel handig was dat het euvel gaandeweg de reis verdween, zodat de knie me overal gebracht heeft tot nu toe waar ik heen wilde, en nu dus tot Medjugorje.
Er was gisteren een fijne ontmoeting met twee Ierse dames. Het ging er onder andere over dat het programma van je levensreis ergens in de cloud beschreven staat en dat je dat in concreto niet precies hoeft te weten. Daarnaast hebben we ook liedjes gezongen, leuke Engelse volksliedjes. De accordeon had mee kunnen doen, maar die was in de tent gelaten. Ik overweeg om hem een keer mee te nemen naar het dorp, in al die heisa van de commercie rond Maria. Dat zal heus wel een bepaald effect geven. Maar liever speel ik daar waar niks speciaals te doen is. Bovendien is het er ook te warm voor.
Gisteravond deed ik mee aan het rozenkransgebed en bleef daarna ook maar bij de dienst, die een grote happening was. Er was een Franciscaanse gastpriester en de tribunes waren zo goed als vol. Enkele duizenden mensen dus. Vandaag dus nog maar een dagje hier.
De eerste helft van de nacht was problematisch. Te warm in de tent, die toch nog maar enkeldaks was. Ben buiten gaan liggen met mijn slaapzak, maar teveel muggensteken leidden me weer naar binnen. Later werd het toch koel genoeg en was het gezweet voorbij en nog even lekker kunnen slapen.
Zoals ik gisteren al schreef, wonderen hoeven voor mij niet om me verwonderd te doen zijn. Toen ik in Lourdes last had van een knie bad ik daar niet speciaal voor de genezing daarvan, maar wel voor mijn geestelijke gezondheid. Die moet langer meegaan dan een knie, hoewel het wel handig was dat het euvel gaandeweg de reis verdween, zodat de knie me overal gebracht heeft tot nu toe waar ik heen wilde, en nu dus tot Medjugorje.
Er was gisteren een fijne ontmoeting met twee Ierse dames. Het ging er onder andere over dat het programma van je levensreis ergens in de cloud beschreven staat en dat je dat in concreto niet precies hoeft te weten. Daarnaast hebben we ook liedjes gezongen, leuke Engelse volksliedjes. De accordeon had mee kunnen doen, maar die was in de tent gelaten. Ik overweeg om hem een keer mee te nemen naar het dorp, in al die heisa van de commercie rond Maria. Dat zal heus wel een bepaald effect geven. Maar liever speel ik daar waar niks speciaals te doen is. Bovendien is het er ook te warm voor.
Gisteravond deed ik mee aan het rozenkransgebed en bleef daarna ook maar bij de dienst, die een grote happening was. Er was een Franciscaanse gastpriester en de tribunes waren zo goed als vol. Enkele duizenden mensen dus. Vandaag dus nog maar een dagje hier.
 |
| Een kopje koffie in hotel Grace. Is al traditie, ze kennen me en spreken me in het Frans toe. |
woensdag 24 juli 2019
Verschijningen
Heb een boekje over de verschijningen van Maria hier.
Vanaf 2006 verschijnt ze elke 2de van de maand aan een zekere Mirjana. De 25ste van elke maand aan een groepje. Dit sinds januari 1987. De eerste verschijning was in 1981.
Dus het gebeurt vaak hier.
In Lourdes maar één keer, doch dit zegt mij niets. Zonder deze buitennatuurlijke uitingen is de spirituele kracht van Maria daar ook sterk aanwezig. Daartoe hoeven geen wonderen gedaan te worden.
Vanaf 2006 verschijnt ze elke 2de van de maand aan een zekere Mirjana. De 25ste van elke maand aan een groepje. Dit sinds januari 1987. De eerste verschijning was in 1981.
Dus het gebeurt vaak hier.
In Lourdes maar één keer, doch dit zegt mij niets. Zonder deze buitennatuurlijke uitingen is de spirituele kracht van Maria daar ook sterk aanwezig. Daartoe hoeven geen wonderen gedaan te worden.
dinsdag 23 juli 2019
Veelbewogen gesprekken
De zonnegroet!
Oftewel: "Zdravo sunčanje"
Het is weer een zonnige en zeer warme dag vandaag, net zoals in Nederland, 35 graden in Medjugorje.
Was vanmorgen ongeveer klaar met ontbijt toen de klokken luidden.
De dienst meegemaakt waarvan ik niks verstond, maar de essentie ervan wel begreep.
Gisteravond was het rozenkransgebed buiten de kerk in een halve cirkel eromheen.
Maar wat vooral indruk op me maakte was dat aan een zijkant van de kerk verschillende priesters in verschillende talen in gesprek waren met mensen die wilden uitwisselen.
Er stonden bordjes bij met de taal die gesproken werd. Dat was vaak Pools en Italiaans en ook Engels, Spaans, Oekraïens en natuurlijk Kroatisch en Bosnisch.
Behalve deze open ontmoetingen waren er ook speciale biechthokjes met dezelfde taalopschriften. De mensen die wilden praten wachtten rustig hun beurt af en de meeste van de ongeveer tien priesters waren continu in gesprek, zodat de biechthokjes ook bijna altijd bezet waren.
Het was indrukwekkend om de intensiteit van de gesprekken te voelen.
Straks wil ik daar weer naar toe.
Mijn eigen kampeerplek is redelijk te doen. Een mugdichte tent is belangrijk. Vannacht ongestoord kunnen slapen, maar vanochtend na opening van de tent gelijk een invasie.
Er lopen wel wat mensen in de buurt maar vooralsnog voel ik me vrij om nog even te blijven.
Vanavond ook weer veelbewogen gesprekken. Na de warme maaltijd is het fijn om hier te zijn.
maandag 22 juli 2019
Medjugorje, bijzonder om hier te zijn.
In Medjugorje.
Bijzonder om hier te zijn. De eerste emotie die me overviel toen ik het plaatsje binnenreed was dat Maria überhaupt verschijnt. En hier dus ook weer.
Je voelt de kracht en dat kun je moeilijk in woorden beschrijven.
Het begon meteen al goed. Wilde de heuvel van de verschijning bezoeken, maar vond niet meteen de goede weg. Toen moest ik naar de wc en dacht: dan toch maar eerst naar een café. Of toch eerst naar die heuvel?
Onderweg kwam ik door een lommerrijk bos. En daar vond ik, ongezocht, mijn plekje al voor de nacht en voor mogelijk volgende dagen.
Een speld in een hooiberg want een schaduwrijke plek is in deze omgeving moeilijk te vinden en daar zag ik vanmorgen al erg tegen op
Maar erg makkelijk wordt deze plek toch niet, want talloze muggen vlogen de tent in toen ik hem net even open had. Een vochtig bosje dus.
Ben vanmiddag omhoog gelopen naar de top van de heuvel waar Maria verschenen is. Een moeilijk pad van veelal spitse en soms ook gladde stenen. Onderweg een viertal gravures in steen.
Boven was er een stilte van biddende mensen. Ook werden er foto's gemaakt. Ik deed ook mee. Zelfs mochten er een paar poseren met Maria.
Toen vielen er plots grote druppels, na een onweersknal. De meesten bleven gewoon. Ikzelf ben vrij snel gegaan want sommige spullen lagen buiten.
Bijzonder om hier te zijn. De eerste emotie die me overviel toen ik het plaatsje binnenreed was dat Maria überhaupt verschijnt. En hier dus ook weer.
Je voelt de kracht en dat kun je moeilijk in woorden beschrijven.
Het begon meteen al goed. Wilde de heuvel van de verschijning bezoeken, maar vond niet meteen de goede weg. Toen moest ik naar de wc en dacht: dan toch maar eerst naar een café. Of toch eerst naar die heuvel?
Onderweg kwam ik door een lommerrijk bos. En daar vond ik, ongezocht, mijn plekje al voor de nacht en voor mogelijk volgende dagen.
Een speld in een hooiberg want een schaduwrijke plek is in deze omgeving moeilijk te vinden en daar zag ik vanmorgen al erg tegen op
Maar erg makkelijk wordt deze plek toch niet, want talloze muggen vlogen de tent in toen ik hem net even open had. Een vochtig bosje dus.
Ben vanmiddag omhoog gelopen naar de top van de heuvel waar Maria verschenen is. Een moeilijk pad van veelal spitse en soms ook gladde stenen. Onderweg een viertal gravures in steen.
Boven was er een stilte van biddende mensen. Ook werden er foto's gemaakt. Ik deed ook mee. Zelfs mochten er een paar poseren met Maria.
Toen vielen er plots grote druppels, na een onweersknal. De meesten bleven gewoon. Ikzelf ben vrij snel gegaan want sommige spullen lagen buiten.
zondag 21 juli 2019
Had het moeilijk in de hitte
 |
| zoombare kaart |
Gert fietste gisteren 50 kilometer, vandaag 46 en kampeert nu op 5 kilometer van Medjugorje.
sms 18:58
Hoogte 221 meter. Had het moeilijk in de hitte. De boter is gesmolten in de pan. Maar de tent staat en het eten is klaar.
Ondertussen nadert Medjugorje
Dit is Bosnië- Herzegovina. Weer een ander land dus.
De taal lijkt me niet veel anders en het geld? Hier in dit café kan ik in ieder geval met de Kroatische Kuna betalen.
Zojuist een doodgereden slang gepasseerd.
Die had minder geluk dan ik, want het blijft opletten voor mij. Een auto haalde in zonder rekening te houden met mij als tegenligger. Dit gebeurt vaak en dit keer had ik niet goed opgelet. Maar het is goed gegaan.
En ondertussen nadert Medjugorje.
Ik zou het vandaag al kunnen halen. Gisteravond had ik Radio Maria Medjugorje aan met een dienst, een rozenkrans en stemmige muziek.
De taal lijkt me niet veel anders en het geld? Hier in dit café kan ik in ieder geval met de Kroatische Kuna betalen.
Zojuist een doodgereden slang gepasseerd.
Die had minder geluk dan ik, want het blijft opletten voor mij. Een auto haalde in zonder rekening te houden met mij als tegenligger. Dit gebeurt vaak en dit keer had ik niet goed opgelet. Maar het is goed gegaan.
En ondertussen nadert Medjugorje.
Ik zou het vandaag al kunnen halen. Gisteravond had ik Radio Maria Medjugorje aan met een dienst, een rozenkrans en stemmige muziek.
zaterdag 20 juli 2019
Middeleeuwse graven
Een prachtig, bloemrijk en gezellig café nodigt me uit om hier mijn koffie te nemen en de verslagen te doen.
De lelijk kijkende ober steekt hier tegen af, maar misschien is ie toch aardiger dan dat ie lijkt. Misschien moet ik schonere kleren aan doen?
De slaapplek van vannacht was ook weer goed. Het is een luxe in dit land dat de natuur bijna overal vrij toegankelijk is. Dat was ook in de meeste andere landen zo, behalve in het westen van Italië.
Vanmorgen kon ik er rustig koel de dag beginnen, want de zon kwam een uurtje later dan op de bergen van de overkant.
Ook een hele luxe dat ik vanaf Polen al niet meer opgejaagd word door muggen. Wel wat gemier af en toe.
Op de weg stonden gelegenheden aangekondigd en ik had net bedacht een passende foto te maken voor het blog toen zich een laat-middeleeuws graf aandiende, zoals op een verweerd bordje geschreven stond. Hiervan dus het resultaat.
De lelijk kijkende ober steekt hier tegen af, maar misschien is ie toch aardiger dan dat ie lijkt. Misschien moet ik schonere kleren aan doen?
De slaapplek van vannacht was ook weer goed. Het is een luxe in dit land dat de natuur bijna overal vrij toegankelijk is. Dat was ook in de meeste andere landen zo, behalve in het westen van Italië.
Vanmorgen kon ik er rustig koel de dag beginnen, want de zon kwam een uurtje later dan op de bergen van de overkant.
Ook een hele luxe dat ik vanaf Polen al niet meer opgejaagd word door muggen. Wel wat gemier af en toe.
Op de weg stonden gelegenheden aangekondigd en ik had net bedacht een passende foto te maken voor het blog toen zich een laat-middeleeuws graf aandiende, zoals op een verweerd bordje geschreven stond. Hiervan dus het resultaat.
 |
Vele stenen hebben zulke graveringen. |
 |
| Wat precies die gaten zijn weet ik niet, maar lijkt me ook met de begraafplaats te maken te hebben. |
vrijdag 19 juli 2019
Droog gebleven
 |
| zoombare kaart |
Gert fietste vandaag 65 kilometer en is nu voorbij Split, op weg naar Medjugorje.
sms 17:39
Op 438 meter hoogte. Wegdelen waren nat, maar ik ben droog gebleven. De lucht bleef lang donker.
Veel natuur en weinig nederzettingen
Dobar dan!
De koffiepauze liet lang op zich wachten vandaag want de route was heel veel natuur en weinig nederzettingen.
Een heel stuk ging parallel aan een groot meer.
Behalve van het landschap valt er ook veel van de lucht te genieten. De wolken stapelen zich op. Dat belooft weer wat voor straks.
De koffiepauze liet lang op zich wachten vandaag want de route was heel veel natuur en weinig nederzettingen.
Een heel stuk ging parallel aan een groot meer.
Behalve van het landschap valt er ook veel van de lucht te genieten. De wolken stapelen zich op. Dat belooft weer wat voor straks.
donderdag 18 juli 2019
Ik heb mijn ruïne weer gevonden.
 |
| zoombare kaart |
 |
| De tent staat achter de ruïne |
 |
| Waakse hond op bezoek |
Gert fietste vandaag 36 kilometer.
sms 17:10
Op 573 meter. Weer een beetje de hoogte in geklommen. Fijn!
De bui viel precies bij lege huizen. Ik heb mijn ruïne weer gevonden.
Blij dat mijn reis weer richting heeft.
Goede morgen.
Gezellig in Knin op een terras.
Na het goede nieuws van de ontdekking dat ik op de goede weg zit naar Medjugorje had ik vannacht wel slecht geslapen. De tent stond zó dat ik mijn hoofd niet goed kon leggen. Ben ook nog eens buiten de tent gaan liggen en toen kriebelde het van alle kanten. Midden in de nacht was ik woedend even, terwijl het zo'n mooie plek was. Zoals vanmorgen weer bleek toen ik heerlijk in het zonnetje kon werken aan het kladblog.
Ben blij dat mijn reis weer richting heeft. Op de dag van mijn plotselinge koerswending schreef ik hier wel: "Dit is de eerste dag van de rest van de reis", vandaag op de tiende dag van de rest van de reis beleef ik dit ook zo.
Gisteren bleek ook dat ik in Dubrovnik al over kan steken naar Italië, want dat is mijn volgende plan.
Daar heb ik het vooruitzicht eindelijk weer eens gewoon Italiaans te kunnen praten.
Gezellig in Knin op een terras.
Na het goede nieuws van de ontdekking dat ik op de goede weg zit naar Medjugorje had ik vannacht wel slecht geslapen. De tent stond zó dat ik mijn hoofd niet goed kon leggen. Ben ook nog eens buiten de tent gaan liggen en toen kriebelde het van alle kanten. Midden in de nacht was ik woedend even, terwijl het zo'n mooie plek was. Zoals vanmorgen weer bleek toen ik heerlijk in het zonnetje kon werken aan het kladblog.
Het landschap is vaak erg weids, alsof je in de States fietst.
Dit was de afgelopen dagen op de hoogte van rond de 700 meter.
Gisteren afgedaald en nu is het stukken warmer. Vanmorgen geen koude voeten meer en nu moet ik weer wennen aan de hitte.
Gisteren afgedaald en nu is het stukken warmer. Vanmorgen geen koude voeten meer en nu moet ik weer wennen aan de hitte.
Ben blij dat mijn reis weer richting heeft. Op de dag van mijn plotselinge koerswending schreef ik hier wel: "Dit is de eerste dag van de rest van de reis", vandaag op de tiende dag van de rest van de reis beleef ik dit ook zo.
Gisteren bleek ook dat ik in Dubrovnik al over kan steken naar Italië, want dat is mijn volgende plan.
Daar heb ik het vooruitzicht eindelijk weer eens gewoon Italiaans te kunnen praten.
Mijn reis is een stukje bedevaart geworden
Kun je me nog volgen? Ik niet meer.
Maar nu weer wel!
Na het gedoe in Oekraïne met de bouwvakkers die me aanhielden besloot ik richting Ardèche te gaan fietsen. Ik durfde het niet meer aan om verder naar het noorden te fietsen via Wit Rusland, Estland, Letland en Litouwen.
Daarna verliep het allemaal vlot en ik zou dan ook nog mooi de zomermarkten kunnen meepikken om accordeon te spelen.
In Oostenrijk twijfelde ik nog of ik de Alpen via een noordelijke of zuidelijke route zou nemen. Maar ineens, van het ene op het andere moment, kwam in me op om zuidwaarts door Joegoslavië te gaan rijden.
Wel met opties dat het voorlopig alsnog via Rijeka naar Italië kon gaan en zo toch weer op het oude spoor richting Frankrijk.
Maar elke keer als die mogelijkheid er was ging mijn fiets hardnekkig door in die nooit geplande richting.
Nu houd ik wel van die onverwachte wendingen, maar dit keer heeft het lang geduurd eer ik er vrede mee kreeg. Eigenlijk sinds een paar dagen pas. Maar sinds gisteren ben ik weer heel blij en gemotiveerd. Ik ontdekte dat het plaatsje Medjugorje waar Mariaverschijningen zijn heel mooi op mijn route ligt. In het begin van mijn Joegoslavië-avontuur toen ik alleen nog maar Kroatië gedownload had sms'te iemand dat het daar lag....Nee, niet te vinden. Iemand anders sms'te dat het Zagorje was bij Zagreb. Maar dat lag al veel te ver uit mijn route. Eergisteren raadde weer iemand anders me aan om zeker Medjugorje aan te doen en toen zag ik het op de inmiddels aangemaakte kaart van Bosnië dat het voorbij Split ligt en heel erg mooi op de route ligt, die in mijn hoofd zich aan het vormen is.
Ik ben dolblij, want daar ik wil heel graag heen. Mijn reis is een stukje bedevaart geworden.
Maar nu weer wel!
Na het gedoe in Oekraïne met de bouwvakkers die me aanhielden besloot ik richting Ardèche te gaan fietsen. Ik durfde het niet meer aan om verder naar het noorden te fietsen via Wit Rusland, Estland, Letland en Litouwen.
Daarna verliep het allemaal vlot en ik zou dan ook nog mooi de zomermarkten kunnen meepikken om accordeon te spelen.
In Oostenrijk twijfelde ik nog of ik de Alpen via een noordelijke of zuidelijke route zou nemen. Maar ineens, van het ene op het andere moment, kwam in me op om zuidwaarts door Joegoslavië te gaan rijden.
Wel met opties dat het voorlopig alsnog via Rijeka naar Italië kon gaan en zo toch weer op het oude spoor richting Frankrijk.
Maar elke keer als die mogelijkheid er was ging mijn fiets hardnekkig door in die nooit geplande richting.
Nu houd ik wel van die onverwachte wendingen, maar dit keer heeft het lang geduurd eer ik er vrede mee kreeg. Eigenlijk sinds een paar dagen pas. Maar sinds gisteren ben ik weer heel blij en gemotiveerd. Ik ontdekte dat het plaatsje Medjugorje waar Mariaverschijningen zijn heel mooi op mijn route ligt. In het begin van mijn Joegoslavië-avontuur toen ik alleen nog maar Kroatië gedownload had sms'te iemand dat het daar lag....Nee, niet te vinden. Iemand anders sms'te dat het Zagorje was bij Zagreb. Maar dat lag al veel te ver uit mijn route. Eergisteren raadde weer iemand anders me aan om zeker Medjugorje aan te doen en toen zag ik het op de inmiddels aangemaakte kaart van Bosnië dat het voorbij Split ligt en heel erg mooi op de route ligt, die in mijn hoofd zich aan het vormen is.
 |
| Medjugorje |
woensdag 17 juli 2019
Ook hier zijn wortelen de enige groente
 |
| zoombare kaart |
Gert fietste vandaag 59 kilometer.
sms 18:01
Flinke afdaling net. Jammer van het hoogteverlies. Ook hier zijn wortelen de enige groente. Weer een pizzalunch gehad.
sms 2014
Ik blij want Medjugorje is een Mariaoord waar ik graag heen wil en dat ligt in Bosnië onder Split, prima op mijn route.
Ook ontdekt dat er een veerboot gaat van Dubrovnik naar Bari in Italië. Dan hoef ik niet opnieuw door Albanië.
Ook ontdekt dat er een veerboot gaat van Dubrovnik naar Bari in Italië. Dan hoef ik niet opnieuw door Albanië.
Mijn winterjas deed weer dienst
Kamperen langs de weg was het niet helemaal gisteren, maar wel in de buurt en langs een kerkhof. Daar wilde ik alleen maar mijn watermeloen opeten, maar omdat ik voor dit rustplekje Antonius gevraagd had kreeg ik meteen mijn overnachtingsplaats aangereikt, daar is deze heilige in gespecialiseerd.
Vanmorgen was het behoorlijk koud. Het vuurtje was niet genoeg om mijn voeten warm te krijgen en mijn winterjas deed weer dienst.
Al snel is het daarna natuurlijk weer zomers, maar een lekkere temperatuur, nooit te warm.
Vanmorgen was het behoorlijk koud. Het vuurtje was niet genoeg om mijn voeten warm te krijgen en mijn winterjas deed weer dienst.
Al snel is het daarna natuurlijk weer zomers, maar een lekkere temperatuur, nooit te warm.
dinsdag 16 juli 2019
Zo vredig hier dat de tent er nu staat.
 |
| zoombare kaart |
 |
| Kamperen langs de weg |
Gert fietste vandaag 48 kilometer en is op 749 meter hoogte.
sms 18:40
Wilde op dit plekje naast het kerkhof pauzeren en watermeloen eten, maar het was er zo vredig dat de tent er nu staat. Gisteren te weinig gegeten, nu ingehaald.
Stapelgek
Het was een prachtige plek vannacht. Hoog en onbeschermd. Bij minder stabiel weer zou ik het niet durven, want als het gaat waaien ben je eraan, dan moet je in paniek de boel zien te redden.
Het was een grote overgang gisteren van het eenzame naar het veel drukkere. Zit nu op de hoofdverbinding tussen Zagreb en Split. Het is naast het gezellige ook weer goed uitkijken geblazen.
Maar gisteren toen het rustiger was vond ik het heel vermakelijk hoe iedereen met hout hakken bezig is. Ik ben zelf ook ''stapel'gek, dus hier kreeg ik weer inspiratie.
Het was een grote overgang gisteren van het eenzame naar het veel drukkere. Zit nu op de hoofdverbinding tussen Zagreb en Split. Het is naast het gezellige ook weer goed uitkijken geblazen.
Maar gisteren toen het rustiger was vond ik het heel vermakelijk hoe iedereen met hout hakken bezig is. Ik ben zelf ook ''stapel'gek, dus hier kreeg ik weer inspiratie.
 |
maandag 15 juli 2019
Op een kale heuvel met uitzicht en majoraan
 |
| zoombare kaart |
 |
| de kampeerplek |
sms 18:42
Na een saaie periode is het nu veel levendiger. Nog veel meer toeristen dan vanmorgen en een drukkere weg.
De tent staat op een kale heuvel met uitzicht en majoraanbloemen.
In the middle of nowhere
Vandaag alweer vroeg mijn huis verlaten en ook al vroeger dan normaal aan de koffie. Ik zag op de kaart namelijk dat in de verste verte geen volgend dorp van betekenis te bekennen is. Dus echt in middle of nowhere. Ook op de weg tref ik nauwelijks verkeer.
Je ziet veel bloemen rond en aan de huizen.
Behalve de bloemrijkheid van dit land vallen me ook de vele houtstapels op.
Het zal in de winter wel nodig zijn hier. Beetje landklimaat. Daarom is het voor mij nu de periode om er te fietsen, in de winter ben je verplicht de drukke kust te volgen, en zoals ik al schreef, het intrigeert me om dwars door de binnenlanden te trekken. Met als gevolg nu dat ik de eenzaamheid even zal moeten trotseren.
Gezien het dun bevolkte gebied heb ik er maar eens voor gekozen om het lekker luxe te doen. Lekker pizza gegeten in een restaurantje langs de weg.
Op weg waren er namelijk wel veel buitenlandse auto's, ik zag Nederlandse en ook Duitse en Zwitserse nummerborden. Dus zo'n zaakje had ik wel verwacht.
Als ik verder geen winkels meer tegenkom heb ik in ieder geval warm gegeten vandaag.
Je ziet veel bloemen rond en aan de huizen.
Behalve de bloemrijkheid van dit land vallen me ook de vele houtstapels op.
Het zal in de winter wel nodig zijn hier. Beetje landklimaat. Daarom is het voor mij nu de periode om er te fietsen, in de winter ben je verplicht de drukke kust te volgen, en zoals ik al schreef, het intrigeert me om dwars door de binnenlanden te trekken. Met als gevolg nu dat ik de eenzaamheid even zal moeten trotseren.
Op weg waren er namelijk wel veel buitenlandse auto's, ik zag Nederlandse en ook Duitse en Zwitserse nummerborden. Dus zo'n zaakje had ik wel verwacht.
Als ik verder geen winkels meer tegenkom heb ik in ieder geval warm gegeten vandaag.
Abonneren op:
Posts (Atom)