In the middle of nowhere

Vandaag alweer vroeg mijn huis verlaten en ook al vroeger dan normaal aan de koffie. Ik zag op de kaart namelijk dat in de verste verte geen volgend dorp van betekenis te bekennen is. Dus echt in middle of nowhere. Ook op de weg tref ik nauwelijks verkeer.
Je ziet veel bloemen rond en aan de huizen.

Behalve de bloemrijkheid van dit land vallen me ook de vele houtstapels op. 

Het zal in de winter wel nodig zijn hier. Beetje landklimaat. Daarom is het voor mij nu de periode om er te fietsen, in de winter ben je verplicht de drukke kust te volgen, en zoals ik al schreef, het intrigeert me om dwars door de binnenlanden te trekken. Met als gevolg nu dat ik de eenzaamheid even zal moeten trotseren.

Gezien het dun bevolkte gebied heb ik er maar eens voor gekozen om het lekker luxe te doen. Lekker pizza gegeten in een restaurantje langs de weg.

Op weg waren er namelijk wel veel buitenlandse auto's, ik zag Nederlandse en ook Duitse en Zwitserse nummerborden. Dus zo'n zaakje had ik wel verwacht. 

Als ik verder geen winkels meer tegenkom heb ik in ieder geval warm gegeten vandaag.