Bijzonder om hier te zijn. De eerste emotie die me overviel toen ik het plaatsje binnenreed was dat Maria überhaupt verschijnt. En hier dus ook weer.
Je voelt de kracht en dat kun je moeilijk in woorden beschrijven.
Het begon meteen al goed. Wilde de heuvel van de verschijning bezoeken, maar vond niet meteen de goede weg. Toen moest ik naar de wc en dacht: dan toch maar eerst naar een café. Of toch eerst naar die heuvel?
Onderweg kwam ik door een lommerrijk bos. En daar vond ik, ongezocht, mijn plekje al voor de nacht en voor mogelijk volgende dagen.
Een speld in een hooiberg want een schaduwrijke plek is in deze omgeving moeilijk te vinden en daar zag ik vanmorgen al erg tegen op
Maar erg makkelijk wordt deze plek toch niet, want talloze muggen vlogen de tent in toen ik hem net even open had. Een vochtig bosje dus.
Ben vanmiddag omhoog gelopen naar de top van de heuvel waar Maria verschenen is. Een moeilijk pad van veelal spitse en soms ook gladde stenen. Onderweg een viertal gravures in steen.
Boven was er een stilte van biddende mensen. Ook werden er foto's gemaakt. Ik deed ook mee. Zelfs mochten er een paar poseren met Maria.
Toen vielen er plots grote druppels, na een onweersknal. De meesten bleven gewoon. Ikzelf ben vrij snel gegaan want sommige spullen lagen buiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten