Pierre en Alissa van zaterdag en zondag hadden me ook al uitgenodigd om gisteravond naar hen te komen, 20 km verderop, maar dat lukt niet meer. Het zal voor mij al een mooi doel zijn om een derde wiel aan de fiets te krijgen, want monteren doe ik niet, wacht ermee tot het weer knapt. Dan haal ik ook nog heel veel spaken uit het oude wiel voor als over een tijdje het hier ook weer mis mee gaat. Behalve dit rijdt de fiets voor mij naar alle tevredenheid.
Een alleraardigste en geduldige fietsenmaker in Alassio, Italië, heeft grotere problemen zoals speling op de trapas opgelost. De eerste maanden had ik heel veel last van bagagedragers die niet voldeden, het fietsen was zeer gevaarlijk, al waggelend. Maar in Italië had ik die aanrijding die behalve mijn wiel ook het bagagerek onbruikbaar maakte en de nieuwe die erop gezet werd was wel goed.
Nu minder gevaar dus, maar ik blijf beseffen dat een klein foutje, van mij of van een ander, grote gevolgen kan hebben. Het kan betekenen: einde van de reis, en zelfs einde van de grote reis op aarde. Niets is en blijft zeker in beide reizen.
Het feit dat ik dit keer doorzet en me tot nu toe niet heb laten afremmen door feesten of andere gebeurtenissen en redenen is dat ik NU dit nog kan, dat mijn lichaam nu nog sterk genoeg is voor dit en over enkele jaren, wanneer ik mogelijk weer een zee van tijd voor me heb moet ik nog maar afwachten.
Maar ach, het is hoe dan ook een bijzondere ervaring, of ik fiets of niet, enkele jaren op deze mooie aarde te mogen vertoeven.
 |
| Het wielprobleem is opgelost. Heb een nieuw wiel gevonden. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten