Net als tien dagen geleden bij de Turks-Bulgaarse grens, toen iemand voor mij zdravey opschreef. Ik zit het woord nog steeds fietsend te repeteren, maar dat hoeft niet meer.
Buna ziwra voor goedemorgen zit er al aardig in, en sinds vanmiddag ben ik driftig de mensen aan het begroeten met salut.
Echter krijg ik weinig weerklank. Ze zijn hier niet zo groeterig.
Ach, ze zien maar. Ik doe het wel.
 |
| Salut! |
Georgio die mij salut leerde was een man op de fiets die mij aansprak toen ik net met een gebroken remkabel zat. Dat kwam mooi uit. Hij wist wel een fietsenmaker en zei: kom ik ga je helpen, rij maar mee.
We spraken Duits met elkaar. In Duitsland had hij 33 jaar gewoond en gewerkt, vandaar zijn goede Duits.
Hij betaalde voor mij de kabel en nodigde me uit in zijn huis waar ik de kabel succesvol(!!!) heb kunnen vervangen. We hebben koffie gedronken en hij heeft me aan voorbijkomende buren voorgesteld. Prompt kreeg ik van iemand een lunchpakket aangeboden voor onderweg.
Al met al een mooie ontmoeting waarin ik me helemaal vrij voelde.
 |
| Georgio |
 |
| Selfie met Georgio |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten