Altijd eigenlijk.
Lang geleden, een jaar, maar dat leek in alle gevallen veel minder lang, ja zelfs alsof het gisteren was de laatste keer.
En het terug op de boot zijn is ook als na gisteren. De avond is gevallen, de muggen pikken, misschien gaan ze vannacht om me heen zoemen. Nu heb ik geen tent bij de hand om even buiten op te zetten. Maar ach, het zal wel meevallen .
Het is een kleine wereld
Het is een kleine wereld waar we in leven in de eindeloze ruimte om ons heen waar we alleen maar met onze gedachten kunnen komen.
Die kunnen soms ver reiken en zijn wel eens sneller dan de satellieten, die het aardruim omcirkelen.
Ze kunnen ook alle kanten op en soms ook komen ze terug.
Als gedachten elkaar kruisen op de wegen van de geest ontstaat er soms een botsing en ook vaak schaft het ons verruiming.
De ideeën die in de lucht hangen worden dan opgepikt en vallen neer in het slijk der aarde, om daar tot rijping te komen.
Maar ook kunnen ze dichtslibben, en daar moeten we weer voor oppassen.
De ideeën die in de lucht hangen worden dan opgepikt en vallen neer in het slijk der aarde, om daar tot rijping te komen.
Maar ook kunnen ze dichtslibben, en daar moeten we weer voor oppassen.
Het is niet erg om soms opnieuw te moeten beginnen met formuleren.
Je leert daar weer van.
Je leert daar weer van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten