Russisch kon 'ie wel. Hij moest op school negen jaar lang de taal leren onder Ceaucescu die handje handje was met de Russische leider.
mijn bezoekers van gisteravond |
In dit land is dat dus de Roemeens orthodoxe kerk.
Eén van de vele kapelletjes |
Eigenaardig blijft dat iedereen die met me praat, vanaf Italië tot hier, mij vraagt hoe oud ik ben. Deze mensen ook weer. Hoe zou dat komen? Ik denk dat ze mijn reis zien en dan denken: op die leeftijd? Vaak zeg ik dan: over tien jaar kan ik dit niet meer, dus daarom nu die reis.
Maar ach, alles is zo relatief. Ik kan er morgen bij neervallen en dan is het ook voorbij.
Mag ik iedereen vandaag nog een fijne dag wensen. A revedere!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten