donderdag 27 juni 2019

Proberen mezelf fietsend te houden


Wie blijft staren naar de plek waar de zon ooit onder is gegaan zal hem nooit meer op zien komen.


Een waarheid als een koe, maar gisteravond had ik er geen problemen mee dat onze grote vriend even weg ging. 

Het was gisteren een heel warme dag, net als vandaag ook weer. 
Proberen mezelf fietsend te houden, want dan komt er voldoende wind. 
Het ging tot nu toe prima vandaag, op een inzinking na het laatste half uur, tot ik dit zaakje vond.

Terwijl Jacob in Kampholia op grote hoogte in het Tatragebergte vertoeft en wacht tot de grootste hitte in het dal voorbij is om verder te trekken, doe ik naarstig mijn best om snel in het berggebied van de Alpen te komen.
Daar ga ik kijken of ik een hoge route kan vinden in Oostenrijk verder naar het westen toe. Vandaag, zoals gisteren en eergisteren is het vlak fietsen en ik profiteer ervan om vele kilometers te maken.


Ik zou het fijn vinden in Oostenrijk eindelijk weer eens gewoon met de mensen te kunnen praten, en kranten te lezen. Vanaf februari was dit niet meer het geval.

Hier, evenals in Polen, beginnen de mensen soms hele verhalen tegen mij en snappen niet dat ik dat niet kan volgen 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten