Als een vlinder op de fiets
zo soepel en zo snel
De bloemetjes voorbij.
Op naar de bergen in de verte,
waar ik weer even rups mag zijn,
Om te klimmen, traag gestaag
over de obstakels der natuur.
Als een vlinder op de fiets,
met wielen als vleugels.
Een lekke band kan mij ter aarde richten,
zoals ook een kapotte spaak, een gebroken tandwiel.
zoals ook een kapotte spaak, een gebroken tandwiel.
En telkens weer een oplossing vinden, om me weer op te kunnen richten.
Als een vlinder op de fiets,
niet meer dan een klein wormpje,
onderhevig aan stormen en teveel zonnekracht soms.
Kijkend naar de wolkjes rond de bergen.
Veilig onder Onze Lieve Heer.
Vol vertrouwen in de grote wereld.
Vol vertrouwen in de grote wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten