Een totaal onverwachtse ontwikkeling gisteren. Aanleiding was waarschijnlijk dat ik een stukje afval in een bak kwijt wilde bij de supermarkt, maar om daar te komen ging ik even onder een touw door, dat de metselaars die daar bezig waren hadden gespannen. Woest gebarend en pratend kwam er iemand op me af, en daarna nog iemand, en nog iemand.
Moest ik aan hen mijn paspoort laten zien? Dat leek me onverantwoord. Maar er was ook niet met hen te praten, ze verstonden geen Engels behalve het woord politie waar ik maar om bleef vragen.
Kom, ik ga weer, liet ik blijken, pakte de fiets, maar nee, ze hielden me tegen. Ik voelde me hopeloos gevangen.
En nog iemand kwam erbij en op allerlei manieren probeerden ze me duidelijk te maken dat ik mijn pas moest pakken en ik snapte deze gebarentaal zogenaamd niet.
Tot uiteindelijk toch agenten in uniform, door hen gebeld, op kwamen dagen. Deze besnuffelden uitgebreid mijn pas, waren wat jongensachtige types en niet echt gevaarlijk. Uiteindelijk kreeg ik mijn pas terug en was het avontuur goed afgelopen.
Dit was nu de derde keer in Oekraïne dat ik onverwachts door werklui agressief en autoritair werd bejegend. Het eerste voorval was zondag bij het eerste tankstation net over de grens waar ik mijn fiets niet tegen het gebouw mocht zetten. Toen kwam een man van de garage mij die waarheid vertellen.
De tweede keer stond mijn fiets blijkbaar ook verkeerd, toen kwam er iemand die met wegwerkzaamheden bezig was furieus op me af en vroeg ik hem heel rustig naar een supermarkt, waarna hij bedaarde.
Ook vond ik het opmerkelijk dat na de eerste kampeernacht iemand uit de auto stapte en het lange pad naar me toe liep. Toen hij de fiets en de tent zag liet hij blijken dat het goed was en ging weer.
Controle dus overal door burgers, begin ik te begrijpen. Niet prettig. Het maakt me wantrouwig. Het heeft invloed op de richting van de reis, die vandaag toch nog noord is, maar de kans op een westelijke afslag wordt groter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten