Verplichte pauze

Op weg naar Thun vanmorgen, een mooi fietspad. De Alpen voor me zaten nog diep in de regenwolken.

Vandaag weer aan het spelen in het gezellige Thun.
Er staan nu in de winkelstraat wat kraampjes in de sfeer van een kerstmarkt. Behalve verkoop is er ook politieke propaganda.
De Duitstalige liedjes komen geleidelijk weer terug in mijn hoofd en vandaar op de toetsen.

Het is over het algemeen droog vandaag en morgen wel meer regen, zegt de krant. Maar dan kan ik mezelf en de mensen hier niet meer vermaken, want dan is het zondag en dan zijn hier de winkels dicht.

Rond half één kwam een politieman mij vriendelijk vertellen wat de regels in Thun zijn voor straatmuzikanten. Je had een vergunning nodig, maar die schreef hij meteen uit. Daarin stond onder andere dat er tussen twaalf en half twee niet gespeeld mag worden. Vandaar dat ik nu van een verplichte pauze geniet bij een kopje cappuccino.

De muziekvergunning

Toen ik na het appen om zes uur nog even boodschappen wou doen bleken Migros, Coop en Aldi intussen al dicht. Dus geen eten vanavond? Gelukkig was er nog een Arabische winkel open.

Een volle maag dus, maar met angst en beven ga ik de nacht in. Het wemelt namelijk van de muggen en de binnenste rits heeft het gisteren begeven.