In het huis van Piet en Jet

Gisteravond eindigde mijn fietsdag in Eindhoven bij Wineke.
We kennen elkaar van de Ardèche, waar zij ook een huis heeft en een gedeelte van het jaar woont.
Deze zomer en een groot deel van die van vorig jaar was ik er niet vanwege deze reis en zij vraagt zich af:"Hoe kun je nou vriendschap hebben met iemand die er nooit is?"
Een gewetensvraag dus.
Ik denk dat je toch het leven moet leiden dat het meest bij je past en dat je dan ook weer kunt geven aan anderen.
We hadden nu weer een gezellige en openhartige ontmoeting.

Ook gezellig was het weerzien met Piet.

Piet was vandaag naar Eindhoven gefietst voor het zoeken van een nieuwe geocache bij een kunstwerk en we hadden afgesproken bij de fietstunnel langs de Dommel.
Daar trof ik hem aan, bezig aan de hand van letters de code te ontcijferen, waarmee hij dan weer de coördinaten kon berekenen van het te zoeken logboekje. De berekening kwam uit aan de andere kant van de tunnel.

Zo werd Piet even een speurhond.

nee... daar ligt 'ie niet...

Maar uiteindelijk slaagde zijn missie, zoals bij zijn talloze vorige zoektochten.

Daarna gingen we gezellig het weerzien vieren met koffie en gebak in een zaakje, en nu zitten we hier in zijn huis alsof ik nooit weggeweest ben.