Rustig aan maar

Onder dit motto is de dag van vandaag met Frans verlopen, en eigenlijk is dit mijn streven in de meeste dagen van mijn leven.

Vriend Bert, die in Zutphen woont, moest vandaag in Oss zijn. We hadden afgesproken in een friteria.
Als ik mijn reis zich nog voortzet wil ik ook een paar dagen in Zutphen bij hem en zijn vriendin logeren, maar nu hadden we al een voorafje. We hadden het er onder andere over dat het niet nodig is om elkaar vaak te zien, om contact te hebben. Ook al weet je niet waar de ander mee bezig is, dan kan het toch al genoeg zijn te weten dat hij ergens  is om de energie te voelen.
Zo ervaar ik het vaak met mensen die ik jaren niet meer gezien heb. 
Als we samen zijn is het als vanouds, als van gisteren.