Waarheen, waarvoor, waar naar toe

Goedemorgen. Salie Mareika, of zoiets.
Nog in bed.
"Waarheen gaat de weg die wij moeten gaan"?
Ik lig te mijmeren en denk zoals vaak aan het zijn op deze mooie planeet Aarde.
Al vijfenzestig jaar mocht ik hier rondlopen.
Maar eens zal mijn voertuig, hoe ingenieus ook in elkaar gezet, het begeven. Dan ga ik de weg, die velen al voor gegaan zijn. Weg van deze Aarde.
Waarheen, waarvoor, waar naar toe.

Vandaag weet ik het wel ongeveer, want ik heb afgesproken met vriend Hans in Enschede. Hans is iemand die politieke ideeën aan het uitwerken is en schrijft daar boeken over. 
Ik ben volgens zijn zeggen op de filosofische, spirituele toer.
Het is fijn dat we elkaar straks weer mogen begroeten in zijn huis.

Het betekent ook dat straks de wegen gaan scheiden van Narda en mij. We hebben in ons leven al heel wat stukjes samen gereisd, en daarmee bedoel ik niet alleen de fietskampeertochten die wij gemaakt hebben. Ook nu hebben we weer een stukje levensweg samen bewandeld. We blijven elkaar volgen, zij het op meer afstand in de letterlijke zin van het woord.

sms 17:55
Nog twintig kilometer naar Enschede, waar Hans mijn bedje al klaar heeft staan. Toch maar in het bos kamperen. Ik had honger en ik fiets liever niet in het donker.

Vuur maken met kletsnat hout is gelukt.
Maar het bos voelt onprettig door de zompige ondergrond.
Het kamperen ervaar ik als een beetje raar, zo midden in de vriendenwereld.

Inmiddels is het eten klaar. Lekker buikje vullen.