Mijn fiets staat al bij hem in de auto. Ik hoef straks niet door het slechte weer te fietsen op weg naar Schaijk. Bert kent Frans ook en zo zijn we straks beiden op zijn verjaardag.
Een uur later.
In de huiskamer. Hier hoor je ook het gezellige geluid van enthousiast naar beneden vallende regendruppels.
Marjolein die ik vanmorgen nog net even trof is werken. Bert en ik zijn begonnen aan het ontbijt. Echter toen Bert bijna zijn eerste boterham op had ging de telefoon. Van negen tot tien geeft hij telefonisch consult.. Dat hoort bij zijn werk als homeopaat.
Verder heeft hij vandaag geen cliënten, zodat we straks samen op stap kunnen.
Ondertussen zit ik ook te denken hoe mijn boot te benaderen.
Toen ik in mei even daar was en ik op het punt stond naar Eindhoven te fietsen om daar het vliegtuig terug naar Roemenië te nemen ontdekte ik dat het dakleer van de stuurhut die ik bewoon zo goed als er af gewaaid was.
Geen tijd meer om daar nog iets aan te doen, dat zien we later dan wel weer.
Dat 'later' is nu dan bijna aangebroken.
Hoe zal ik het nu aantreffen? Toen had het nog niet binnengeregend.
In ieder geval zal ik nu niet - zoals meestal - na lange afwezigheid pas in het donker arriveren.
Het feest kan beginnen. De tent staat al klaar voor wie wil overnachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten